Szaty liturgiczne

Ornaty powinny być rozwieszone pojedynczo i skompletowane ze stułami. Należy pamiętać o częstej wymianie koronek przy stułach. Alby dla kapłanów też powinny wisieć na osobnych wieszakach. Trzeba często sprawdzać ich czystość (zwłaszcza mankiety, przy szyi i u dołu). Alby powinny być nienagannie wyprasowane.

Służba liturgiczna swoje szaty trzyma w osobnej szafce. Należy uczyć chłopców dbania o komże i alby, porządku i ładu.

Szaty do celebracji przygotowujemy na stole. Układamy kolejno: ornat i albę. Obok kładziemy stułę, cingulum i humerał.

Należy pamiętać o praniu i czyszczeniu szat. Ornaty i stuły pierze się zgodnie z zasadami prania danego materiału (temperatura i rodzaj proszku odpowiednie dla kolorów, tworzyw sztucznych itp.). Koronki i kołnierzyki stuł należy odpruć (pierze się je co 2-3 tygodnie). Analogicznie pierze się również alby, komże i cingula.

Naczynia i bielizna kielichowa

Dbając o czystość bielizny kielichowej należy pamiętać, że materiały z palek i ręczniczki można prać metodami „tradycyjnymi", ale korporały i puryfikaterze najpierw należy wypłukać w letniej wodzie, aby partykuły uległy rozkładowi, a wodę wylać w godne miejsce.

Ręczniczki zaprasowujemy w harmonijkę, a puryfikaterze składamy wzdłuż na trzy części tak, aby naszyty krzyżyk znajdował się na środku. Korporały składany na dziewięć równych kwadratów.

Naczynia liturgiczne czyścimy letnią wodą i delikatnymi środkami do pielęgnacji naczyń.

Do Eucharystii przygotowujemy kielich, na którym kolejno układamy puryfikaterz, palkę, korporał, a całość przykrywamy welonem w odpowiednim kolorze liturgicznym. Jeżeli nie przewidziano procesji z darami dołączamy pod palkę patenę z hostią. Do ampułek wlewamy wodę i wino. Przygotowujemy też lawaterz i naczynie do obmycia, które ustawiamy na tacce.

Po każdej Eucharystii wypłukujemy i osuszamy ampułki i tackę.

Wino mszalne przechowujemy w suchym i chłodnym miejscu (najlepiej w lodówce).

Ołtarz

Zakrystian troszczy się o porządek w prezbiterium. Głównym „obiektem” jego troski jest ołtarz. Powinien być on przykryty obrusem, pod który często daje się jeszcze tzw. podkład (płócienny materiał przycięty dokładnie do rozmiarów ołtarza). Poza liturgią ołtarz przykrywamy grubszym materiałem.

Uroczysty charakter liturgii podkreślają świece umieszczone na ołtarzu lub w pobliżu oraz kwiaty. Kwiatów nie wolno  stawiać na ołtarzu, ponieważ często rozpraszają uwagę i zasłaniają to, co się na nim dzieje.

Na ambonie przygotowujemy lekcjonarz i książkę z modlitwami wiernych. Po uzgodnieniu z ceremoniarzem na ołtarzu ustawiamy mszał (na podkładce) oraz mikrofon.

W prezbiterium powinien też być ustawiony stolik-kredens, a na nim kielich, patena, puszka, ampułki i lawaterz.

Posługa osoby opiekującej się zakrystią, mimo że pozornie nie jest tak spektakularna i angażująca jak np. służba ładu, jest niezmiernie istotna dla prawidłowego przygotowania i przebiegu celebracji.