W tym roku Triduum miało być dla mnie bardzo wyjątkowe. Pierwszy raz miałam zejść z chóru i pełnić posługę precentorki.

Długo czekałam na to Triduum, uważam, że to najpiękniejszy czas w roku liturgicznym. Ale moje plany musiały się zmienić. Zostaliśmy postawieni przed wyzwaniem przeżycia tych dni w domu. Myślałam, że to nie będzie tak cudowne, ale myliłam się. Triduum, w którym bierzemy udział duchowo także jest piękne. Pan Bóg dał mi szansę zrealizować moje marzenia; zostałam poproszona o napisanie tekstów, dzięki czemu czułam, że mam udział w tworzeniu liturgii. Wierzę, że Pan Bóg jest z nami w tym czasie, widzi, że jest nam ciężko i Mu także jest. Nie mogę doczekać się powrotu do Kościoła, do całej mojej wspólnoty, ale wiem, że będzie piękne na tyle, że warto na to cierpliwie czekać.

Tamara